Ποτέ Πριν

Κοίτα στον καθρέπτη
Βιασμένα χαμόγελα, λανθάνουσα οργή
Ως που θα φτάσεις?
Κάθε βήμα πιο βαθιά μεσ'το σκοτάδι.

Καίγομαστε στη φωτιά του δήθεν
Θυσιαζόμαστε στο βωμό του πρέπει
Αρρωστημένες ψηφιακές φωνές
που μιλάνε με δεκαδικούς και εξισώσεις.

Ολο πέφτεις πιο χαμηλά.
Μα ποτέ τον πάτο δεν τον φτάνεις
Τόσο καιρό νόμιζες ότι κρατιέσαι.
Ωρα να μάθεις οτι σε έχουνε δεμένο.

Τα μάτια μας pixels
Η γλώσσα μας Java
Ολα γίνονται κάτω από τα μπαλκόνια μας
Κι εμείς τα βλέπουμε στις οθόνες.

Ποτέ πριν το μούδιασμα δεν προκαλούσε τόση παράλυση.
Ποτέ πριν το μπροστά δεν ήταν τοσο πίσω.
Ποτέ πριν οι πολλοί τόσο αδύναμοι.
Ποτέ πριν ο λήθαργος τόσο βαρύς.
Ποτέ πριν ο άνθρωπος λιγότερο άνθρωπος.
Μέχρι τώρα.

Φαίνεται πως η τελευταία πλύση εγκεφάλου έγινε με μπόλικο μαλακτικό.
Γλυκιά η μαστούρα της αδιαφορίας.